Miasto Bojanowo swój herb zawdzięcza rodowi Bojanowskich, herbu Junosza (z jęz. niem. jungschaff, czyli młoda owca). Stefan Bojanowski właściciel tutejszych ziem, za zgodą króla Władysława IV Wazy, 16 kwietnia 1638 roku otrzymał akt lokacyjny dla miasta Bojanowo.
Jan Długosz w dziele ,,Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae”( herbarz z XV wieku), napisał: ,,JUNOSCHA album agnum sive areitem in campo robeo defert” (pol.: „JUNOSCHA białego baranka albo barana w polu czerwonym nosi”).
Mikołaj Rej w ,,Przęsło ze zwierzyńca” ( wierszowany herbarz z XVI wieku): ,,Dzisiaj Bojanowo ma w herbie widocznego do połowy srebrnego barana z zakręconymi rogami wybiegającego z lasu o białych pniach drzew i nieregularnej zielonej koronie – na czerwonym polu. Pod nogami ma zielone runo trawy”.
,,Legenda herbowa: podaje, że rycerz Junosza wyjeżdżał z przyjaciółmi na wesele, a podczas wyjazdu radośnie figlował nieopodal orszaku biały baran, co uchodziło za dobrą wróżbę. Orszak wkrótce natknął się na grasujących w okolicy Krzyżaków, których Junosza zdołał pokonać. Dowiedziawszy się o większych siłach krzyżackich w pobliżu, podstępnie uprowadził im konie, po czym pokonał także i tę grupę. Na wesele przybył na czas, lecz ubrudzony krwią pobitych Krzyżaków. Na pamiątkę tych zdarzeń, herb Junosza ma czerwoną tarczę (od krwi krzyżackiej), a na niej białego baranka, który przyniósł zwycięstwo rycerzowi. Jest to przekształcony znacznie starszy mit, osią opowieści jest pokonanie wroga mogącego przeszkodzić w dotarciu na ślub. Nawiązuje też do mitu wiosennego Święta Stada, gdy obchodzono zaślubiny Bogini Ziemi z Bogiem Nieba. „
Za zaangażowanie w opracowaniu materiału dziękujemy Adamowi Turbańskiemu, nowemu członkowi kółka historycznego oraz Miejska Biblioteka Publiczna w Bojanowie.
